Hallo [NAME], In deze nieuwsbrief gaan we kijken naar tegenstrijdige zaken in het aardse leven. Oorlog en vrede, liefde en angst, zwart en wit, leuk en niet leuk, begrepen of onbegrepen worden, je klein of groot voelen, zwak of krachtig. Verder vindt je de nieuwe data voor de lezing 'De Dynamiek van het Enneagram' en de Workshop Basiskennis Enneagram, die in januari en februari 2009 worden gegeven. Heb je ondertussen een boek over het Enneagram gelezen en vraag je je af hoe je dit nu ooit gaat onthouden en toepassen? Dan is de tijd rijp om een lezing en workshop te gaan volgen. Vooral de workshop is erop gericht je te leren spelen met het Enneagram, om inzichten te verdiepen. Dat moet je eigenlijk ervaren. Dat lukt niet alleen met lezen. Herken je dit? Zet dan alvast de data in je agenda. En ken je mensen waarvan je vermoedt dat ze ook geholpen zijn met de inzichten van het Enneagram? Dan help je hen en mij door deze nieuwsbrief door te sturen en ze te wijzen op de mogelijheid zich gratis op mijn nieuwsbrief te abonneren. Wist-je-dit-al-van-het-enneagram? De genoemde voorbeelden van tegenstrijdigheden zijn heel kenmerkend voor ons leven op aarde. Ze zijn overal, je kunt er niet omheen. Van elk iets is wel een tegengestelde. Of je het nu gevoelsmatig voelt (liefde versus angst), als lichamelijke sensatie (warme versus koude) of als mentale hindernis (het ergens mee eens of oneens zijn). Hoewel we er vele kennen en ervaren zijn er maar enkele van deze tegenstrijdigheden in ons die zo diep geworteld zitten dat ons hele functioneren ervan doortrokken is. Door jezelf te ervaren door de ogen van het Enneagram kom je achter die voor jou dominante tegenstrijdigheid. Je inzicht in deze tegenstrijdigheid geeft je de mogelijkheid de verscheurdheid in jezelf en tussen jou en je omgeving bewust te zien. En waar bewust-zijn is houdt de ervaring van tegenstrijdigheid en dualiteit op te bestaan! Lees het artikel om uit te vinden hoe je je dominante tegenstrijdigheid via het Enneagram kunt gaan zien. Ervaringsverhaal Het ervaringsverhaal gaat dit keer over mijzelf. Over de tegenstrijdigheid die bij mij als een rode draad door mijn leven heeft gelopen en die me nu eigenlijk pas echt duidelijk is geworden. Het is een langer artikel dan ik gewend ben. Wel leg ik er mijn ziel en zaligheid in bloot. Ik hoop dat je er wat voor jezelf kunt uithalen.
Lees het artikel waarin ik je er meer over vertel.
Activiteiten en workshopdata De nieuwe data van de lezing en de workshop Basiskennis Enneagram zijn bekend. - De lezing 'De dynamiek van het enneagram' kun je beleven op:
- dinsdagavond 20 januari in Naaldwijk
- De Workshop Basiskennis Enneagram is er op:
- 5 dinsdagavonden in Naaldwijk, op 3, 10 en 24 februari plus 3 en 17 maart.
- De workshop 'Gewoon een goed figuur' op woensdagavond 12 november in mijn huiskamer in Delft.
Meer informatie, zoals adressen van locaties, tijden, prijs en wijze van inschrijving kun je vinden op mijn website. Je kunt me natuurlijk ook altijd even bellen of mailen. Dit is het weer voor deze maand. Heb je vragen of opmerkingen? Ben je geraakt? Of wil je anderzinds iets met mij of met andere nieuwsbrieflezers delen? Dan hoor ik dat graag. Hartelijke groeten,
Sonja Buijs
Within Reach
tel: 015-2158595
e-mail: info@within-reach.nl
website: www.within-reach.nl
Om je gegevens te wijzigen of je uit te schrijven klik op de onderstaande links:
~~~~~~~~ ARTIKELEN Wist-je-dit-al-van-het-enneagram? In de wereld achter het aardse paradijs, in de geestelijke sferen, is éénheid en verbondenheid aanwezig. Het is daar een onderdeel van het bestaan, zoals dualiteit onderdeel is van het aardse bestaan. Op aarde begint de confrontatie met alle tegenstrijdigheden al snel na de geboorte. De overgang van de geestelijke sfeer naar het aardse bestaan is dan ook groot en vergt behoorlijk wat zielsontwikkeling om dit te leren hanteren. Gelukkig is er een overgang, wanneer moeder zwanger is van ons en ook nog in de periode erna, wanneer we op alle mogelijke manieren door onze moeder verzorgd worden. Maar er komt een moment dat het aardse bewustzijn in ons wakker gaat worden en daarmee het bewustzijn van de hier aanwezige dualiteit. Dit is het moment dat we eerder omschreven hebben als de ontdekking dat we als baby niet één zijn met de moeder, maar een eigen individualiteit bezitten. De manier waarop we omgaan met deze dualiteit zegt iets over ons karakter, over onze persoonlijkheid, over de manier waarop we reageren en omgaan met onze omgeving en medemensen. En dat is voor ieder anders. Wel is er een gemene deler te vinden als je gaat kijken naar de informatie die het Enneagram je laat zien. Iemand die zich herkend in het Enneatype 9 zal de dualiteit fundamenteel ervaren bij het keuzes maken. Keuzes maken scheidt het één van het ander, en is per definitie niet in overeenstemming met het éénheidsgevoel die we in de geestelijke wereld hebben ervaren. Iemand met het karakter van dit type zal dit niet willen ervaren, omdat dit scheiden als pijnlijk aanvoelt. Hij zal zichzelf en zijn eigen wensen verdoven en meegaan met de keuze van anderen. Probleem opgelost!........Tijdelijk,……. want op enig moment gaat het niet kunnen kiezen voor jezelf knagen en dan breekt geleidelijk het besef door dat deze manier van omgaan met de dualiteit niet leidt tot je goed voelen, tot gelukkig zijn. Dit pijnlijke besef geeft ons een mogelijkheid te gaan onderzoeken hoe het ook anders kan. Want er is een manier waarop we kunnen handelen op deze aarde, keuzes kunnen maken die goed zijn voor onszelf én voor anderen. Een manier, die recht doet aan ons gevoel één en verbonden te willen zijn, zoals we hebben ervaren in de geestelijke sfeer, voordat we werden geboren. Een manier die tegelijkertijd rechtvaardig is. En die manier heet LIEFDE. Vroeger bekeek ik mijn acties en gevoelens altijd en dacht dan: ‘Als hetgeen ik doe goed is voor mezelf en de ander, dan heb ik het goed gedaan’. Ik wist instinctief dat als ik vanuit liefde handelde het goed was. De valkuil waar we met zijn alle vaak in trappen is dat hard zijn voor een ander niet liefdevol kan zijn. Er zijn echter situaties genoeg waarin iemand iets ontzeggen belangrijk is voor zijn groei. Belangrijker dan het toegeven. En het onderscheid hierin kan alleen vanuit liefde gemaakt worden. Zo zijn er voor alle Enneatypes thema’s die hun omgang met dualiteit, met tegenstrijdigheden, kenmerken. Terug naar nieuwsbrief Ervaringsverhaal Het begon denk ik al veel eerder, maar mijn angst voor de wereld om me heen staat me nog het meest bij van uit mijn puberteit. Ik plaats van als een puber het leven te ontdekken, sloot ik me het liefst op in mijn kamer. Mijn favoriete zithouding was met mijn rug tegen de verwarming. Het journaal durfde ik niet goed te kijken, want de ellende in de wereld komt op zo’n moment met een gigantische kracht de huiskamer en je leven binnen. Ik begreep al helemaal niet dat de nieuwslezer bijna in één zin kon vertellen dat er bij de vliegtuigongeluk heel veel mensen omgekomen waren en dat er voor de volgende dag stralend weer voorspeld was. In die periode ontwikkelde ik ook bijziendheid. Veraf kon ik niet goed zien, maar dichtbij des te beter. Ik begon toen al veel te lezen over spirituele zaken, leven na de dood en dergelijke. Alles wat ik las was vooral gericht op het proberen te begrijpen waarom er zoveel oorlogen, honger, gezondheidsproblemen en ander leed op deze wereld was. Ik was eigenlijk nog niet heel sterk bezig mezelf en wat er in mij leefde te onderzoeken. Rond mijn 24e jaar heb ik bij een optoloog mijn ogen laten onderzoeken vanwege mijn bijziendheid. Een optoloog kijkt vooral naar de samenwerking tussen de ogen. Zij maakte tijdens het onderzoek een opmerking die ik nooit vergeten ben. Meer voor zichzelf dan dat ze het tegen mij had mompelde ze: ‘Vreemd, het lijkt wel alsof je eerst naar binnen moet en dan weer naar buiten.’ Op dat moment had ik geen flauw idee waar ze het over had. Nog weer veel later zo tussen mijn 30e en 35e levensjaar heb ik mijn ogen nogmaals laten onderzoeken, omdat ik besloten had met contactlenstherapie te beginnen om van mijn bijziendheid af te komen. Daar werd een nog veel vreemdere constatering gedaan. Iets dat deze optoloog nog nooit eerder had meegemaakt! In de verte kon ik pas weer goed zien bij een sterkte van -3,25. Dit betekende dat mijn zicht tussen mijn 24e en dit moment met ongeveer 1 dioptie (-1 punt) verder achteruit was gegaan. Van dichtbij, voor het lezen van een boek bijvoorbeeld zag ik al meer dan voldoende met een sterkte van -1,5. Dit was een verbetering ten opzichte van de meting op mijn 24e! De optoloog kon vanaf -1,5 de lens in sterkte laten toenemen, maar er verbeterde niets in hetgeen ik in de verte zag. Tot de sterkte van -3,25 werd voorgedraaid. Er zat een immens gat in mijn gezichtsvermogen. De optoloog was verbaasd en als het niet een van nature rustige man was geweest dan had hij mogelijk van zijn stoel gevallen!............. Maar ik begreep het wel! Ik ben al die jaren lang doorgegaan met mijn onderzoeken naar het leven. Met mijn boeken, thuis op mijn bank. Mijn inzicht was aanzienlijk gegroeid en hoewel ik alleen weet wat ik weet en niet weet wat ik niet weet (volg je hem nog?) was mijn angst voor de wereld aanzienlijk kleiner geworden. Een oorlog in verwegiestan deerde mij niet langer. Ja, ik vond het erg voor die mensen, maar ‘wist’ diep in mijzelf dat dit allemaal een betekenis en een doel heeft. De wijsheid en het inzicht dat ik had verworven had ik tot dat moment eigenlijk nauwelijks getoetst en uitgeprobeerd in mijn eigen leven. Ik werkte toen nog op een accountantskantoor en dat ging op de automatische piloot, zonder de confrontaties met het leven vol aan te gaan. Alhoewel ik vastliep in mijn functioneren daar ondernam ik geen actie om van werkplek te veranderen, totdat het bijna mijn emotionele gezondheid kostte. Ik had me, met behulp van boeken, kennis en inzicht eigen gemaakt, waardoor mijn zicht dicht bij mij (bijna letterlijk op boeklees afstand) was verbeterd. Van de buitenwereld had ik door de inschakeling van de automatische piloot juist meer en meer afstand genomen. Ik wilde of kon er niet actief aan deelnemen, liet het leven passief op mij afkomen en zag niet scherp in dat deel van mijn leven. Vandaar de toename in de benodigde sterkte voor mijn zicht in de verte. Nu op mijn bijna 39e jaar heb ik mijn leven in mijn eigen handen heb genomen. Anderhalf jaar terug heb ik mijn baan opgezegd en een eigen coachpraktijk opgestart. Ik heb veel angst gekend en in het begin ervaarde ik weinig vertrouwen. Niet zozeer over mijn eigen coachcapaciteiten, maar wel in mijn kunde om dat om te zetten in een bloeiende praktijk. Dat vertrouwen is er ondertussen. En dat eerste vertrouwen was er overigens voordat de eerste tekenen van de bloei van mijn praktijk zichtbaar werden. Ondertussen zie ik ook waar mijn dualiteit lag. Mijn angst voor de wereld om mij heen, was eigenlijk een angst om zelf deel te nemen aan het leven. En deze angst bleek ook een uitnodiging om niet de wereld, maar mezelf beter te gaan leren kennen. Vooral ook om te gaan vertrouwen dat ik in mezelf voldoende kennis en inzicht heb, die ik op het moment van actie als vanzelf aanspreek, gebruik en inzet. Voor mij is het omkeerpunt gekomen toen ik in plaats boekenwijsheid op de bank op te doen heb besloten een cursus voor mijn persoonlijke ontwikkeling te gaan volgen. Dat daagde mij uit om mijzelf aan de buitenwereld te gaan laten zien, in plaats van weg te kruipen in mijn hoekje. Het typische is dat ik sinds die periode vele malen minder behoefte heb om boeken te lezen! Terug naar nieuwsbrief | 